Σήμερα λέω να κάνουμε ένα διάλειμμα στο ψηφιακό μας ταξίδι για να σας θέσω ένα ενδιαφέρον πρόβλημα:
Ας υποθέσουμε ότι ένας αρχαίος δρομέας συμμετείχε στο αγώνισμα του δρόμου και στις τέσσερις πανελλήνιες εορτές.
Δηλαδή τον Απρίλιο του 476 έτρεξε στα Ίσθμια, τον Αύγουστο του ίδιου έτους στην Ολυμπία, ένα χρόνο αργότερα στα Νέμεα, και τον Σεπτέμβριο του 474 π.Χ. στα Πύθια. Πόσο έτρεξε συνολικά σε μέτρα;

Δρομείς. Μελανόμορφη παράσταση σε Παναθηναϊκό Αμφορέα. Έργο του αγγειογράφου Ευφίλητου, περίπου 530 π.Χ. Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη.
Θα μου πείτε ότι η απάντηση είναι εύκολη: εφόσον κάθε στάδιο είχε μήκος 600 ποδών και 3 πόδια αντιστοιχούν σε ένα μέτρο, τότε ο αθλητής έτρεξε συνολικά 2400 πόδια, δηλαδή 800 μέτρα.
Σωστά ;
Λάθος!
Η σωστή απάντηση είναι 740,63 μέτρα.
Γιατί;
Γιατί ο αρχαίος ελληνικός πους είχε διαφορετικό μήκος σε κάθε περιοχή.
Έτσι στην Ολυμπία είχαν χρησιμοποιήσει πόδα μήκους 0,3204μ, ο οποίος δίνει ένα στάδιο μήκους 192,28 μέτρων.
Στα Ίσθμια ο πους ήταν 0,32μ, με αποτέλεσμα το στάδιο να είναι 192μ.
Στους Δελφούς, με πόδα 0,2972, το στάδιο είχε μήκος 178,35μ.
Η Νεμέα είχε τον μικρότερο πόδα, 0,2966666666666667μ, με αποτέλεσμα ένα στάδιο μήκους μόλις 178 μέτρων!
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι αθλητές έτρεχαν διαφορετικές αποστάσεις σε κάθε διοργάνωση. Επομένως, τα ρεκόρ και οι χρόνοι, όπως τους υπολογίζουμε σήμερα, θα ήταν παντελώς άχρηστοι για τους αρχαίους αθλητές και κριτές.
Πράγματι, το μόνο που είχε σημασία στους αρχαίους αγώνες ήταν να περάσεις πρώτος τη γραμμή του τερματισμού αφήνοντας τους υπόλοιπους πίσω σου.
Άλλωστε, είναι γνωστό πως στους μεγάλους αγώνες της αρχαίας Ελλάδας υπήρχε μόνο ένας νικητής .
Ο πρώτος.
___________________
Πηγή εικόνας: Encyclopædia Britannica
Παράθεμα: Ένα ειρηνικό πεδίο μάχης: το στάδιο της Ολυμπίας | Αριστοτελης Ξεναγος