Τουρίστες στον Ήλιο

Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 35-40 βαθμούς, ακούς μια απελπισία στη φωνή των επισκεπτών όταν ρωτούν «Πάντα τόση ζέστη κάνει;»

Λίγοι έρχονται από μέρη όπως η Αυστραλία, και είναι επομένως συνηθισμένοι στη ζέστη.  Οι περισσότεροι έρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη ή Αμερική και δεν έχουν καμία προηγούμενη εμπειρία που να τους προετοιμάζει γι αυτό που θ’ αντιμετωπίσουν. Αντίθετα, έρχονται στερημένοι από τον ήλιο τόσο, που θέλουν να ξαπλώσουν κάτω από τις ακτίνες του με τις ώρες, αγνοώντας πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι.

Φίλος που βρέθηκε στη Βρετανία κατά τη διάρκεια του μεγάλου καύσωνα του 2003 και μου αφηγήθηκε ότι εκπρόσωποι των κοινωνικών υπηρεσιών της χώρας είχαν επισκεφθεί την κατασκήνωσή τους ενημερώνοντας τους παραθεριστές για μέτρα προστασίας από τη ζέστη – πολλά υγρά, ανοιχτόχρωμα ρούχα, αποφεύγετε την έντονη σωματική άσκηση και την έκθεση στον ήλιο κατά τις μεσημεριανές ώρες, κτλ. Πράγματα που σ’ εμάς είναι αυτονόητα, αλλά για εκείνους είναι άγνωστα και πρωτάκουστα. Αυτή η ενημέρωση είναι πιθανόν ότι έσωσε πολλές ζωές, ενώ στη γειτονική Γαλλία υπέκυψαν σχεδόν 15 χιλιάδες άτομα (ναι, 15.000).

Τη στιγμή που όποτε έρχεται καύσωνας όλα τα κανάλια επαναλαμβάνουν τις γνωστές και χιλιοειπωμένες συμβουλές στους ήδη έμπειρους και ενημερωμένους κατοίκους της χώρας μας, κανείς δε λαμβάνει καμία μέριμνα για τους άπειρους και χωρίς καμία ενημέρωση επισκέπτες της.

Ναι, σίγουρα τα υπουργεία μας δε θέλουν να τρομάξουν τους επίδοξους επισκέπτες, αλλά γιατί δεν κάνουν κάτι να προστατέψουν τουλάχιστον αυτούς που έχουν ήδη έλθει; Δεν είναι τόσο δύσκολο να υπάρχει ένα σταντ με ενημερωτικά φυλλάδια στο λόμπι κάθε ξενοδοχείου. Ούτε θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο στην ιστοσελίδα του ΕΟΤ, δίπλα στις γενικόλογες περιγραφές του ελληνικού κλίματος, να υπάρχει μια λίστα με τις ίδιες συμβουλές για την προστασία από τον καύσωνα που εκφωνούνται κάθε καλοκαίρι από όλα τα κανάλια.

Λιώνοντας κάτω από τον καυτό ήλιο στην Ακρόπολη